personifica

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe personificar
Indicatif Présent (yo) personifica
(tú) personifica
(vos) personifica
(él/ella/usted) personifica
(nosotros-as) personifica
(vosotros-as) personifica
(os) personifica
(ellos-as/ustedes) personifica
Imparfait (yo) personifica
(tú) personifica
(vos) personifica
(él/ella/usted) personifica
(nosotros-as) personifica
(vosotros-as) personifica
(os) personifica
(ellos-as/ustedes) personifica
Passé simple (yo) personifica
(tú) personifica
(vos) personifica
(él/ella/usted) personifica
(nosotros-as) personifica
(vosotros-as) personifica
(os) personifica
(ellos-as/ustedes) personifica
Futur simple (yo) personifica
(tú) personifica
(vos) personifica
(él/ella/usted) personifica
(nosotros-as) personifica
(vosotros-as) personifica
(os) personifica
(ellos-as/ustedes) personifica
Impératif Présent (tú) personifica
(vos) personifica
(usted) personifica
(nosotros-as) personifica
(vosotros-as) personifica
(os) personifica
(ustedes) personifica

personifica \peɾ.so.niˈfi.ka\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de personificar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de personificar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe personificar
Indicatif Présent
você/ele/ela personifica
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
personifica

personifica \pɨɾ.su.ni.ˈfi.kɐ\ (Lisbonne) \peɾ.so.ni.ˈfi.kə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de personificar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de personificar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.