plañía

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe plañir
Indicatif Présent (yo) plañía
(tú) plañía
(vos) plañía
(él/ella/usted) plañía
(nosotros-as) plañía
(vosotros-as) plañía
(os) plañía
(ellos-as/ustedes) plañía
Imparfait (yo) plañía
(tú) plañía
(vos) plañía
(él/ella/usted) plañía
(nosotros-as) plañía
(vosotros-as) plañía
(os) plañía
(ellos-as/ustedes) plañía
Passé simple (yo) plañía
(tú) plañía
(vos) plañía
(él/ella/usted) plañía
(nosotros-as) plañía
(vosotros-as) plañía
(os) plañía
(ellos-as/ustedes) plañía
Futur simple (yo) plañía
(tú) plañía
(vos) plañía
(él/ella/usted) plañía
(nosotros-as) plañía
(vosotros-as) plañía
(os) plañía
(ellos-as/ustedes) plañía

plañía \plaˈɲi.a\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de plañir.
  2. Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de plañir.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.