plenipotencja
Polonais
Étymologie
- Du latin plenipotens (« tout-puissant ») via l’allemand Plenipotenz.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | plenipotencja | plenipotencje |
| Vocatif | plenipotencjo | plenipotencje |
| Accusatif | plenipotencję | plenipotencje |
| Génitif | plenipotencji | plenipotencji |
| Locatif | plenipotencji | plenipotencjach |
| Datif | plenipotencji | plenipotencjom |
| Instrumental | plenipotencją | plenipotencjami |
plenipotencja \plɛ̃ɲipɔˈtɛ̃nʦ̑ʲja\ féminin
- (Droit) Pleins pouvoirs.
Otrzymał szerokie plenipotencje.
- Il obtint de larges pleins pouvoirs.
Synonymes
Apparentés étymologiques
- plenipotent (mandataire)
Prononciation
- Pologne (Będzin) : écouter « plenipotencja [Prononciation ?] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.