populatus

Latin

Étymologie

Déverbal de populor, dérivé de populatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif populatus populatūs
Vocatif populatus populatūs
Accusatif populatum populatūs
Génitif populatūs populatuum
Datif populatūi
ou populatū
populatibus
Ablatif populatū populatibus

populatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Ravage, dévastation.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif populatus populată populatum populatī populatae populată
Vocatif populate populată populatum populatī populatae populată
Accusatif populatum populatăm populatum populatōs populatās populată
Génitif populatī populatae populatī populatōrŭm populatārŭm populatōrŭm
Datif populatō populatae populatō populatīs populatīs populatīs
Ablatif populatō populatā populatō populatīs populatīs populatīs

populatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de populor.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.