posthumus

Latin

Étymologie

Variante tardive de postumus avec un faux rapprochement étymologique de humus : « après la mort et l’enterrement » is, qui post patris mortem natus est, dicitur postumus, Varron. L. L. 9 → voir post-mortem.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif posthumus posthumă posthumum posthumī posthumae posthumă
Vocatif posthume posthumă posthumum posthumī posthumae posthumă
Accusatif posthumum posthumăm posthumum posthumōs posthumās posthumă
Génitif posthumī posthumae posthumī posthumōrŭm posthumārŭm posthumōrŭm
Datif posthumō posthumae posthumō posthumīs posthumīs posthumīs
Ablatif posthumō posthumā posthumō posthumīs posthumīs posthumīs

posthumus \Prononciation ?\

  1. Posthume.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.