prodigus

Espéranto

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe prodigi
Conditionnel prodigus

prodigus \prodiɡus\

  1. Conditionnel de prodigi.

Latin

Étymologie

De prodigo.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif prodigus prodigă prodigum prodigī prodigae prodigă
Vocatif prodige prodigă prodigum prodigī prodigae prodigă
Accusatif prodigum prodigăm prodigum prodigōs prodigās prodigă
Génitif prodigī prodigae prodigī prodigōrŭm prodigārŭm prodigōrŭm
Datif prodigō prodigae prodigō prodigīs prodigīs prodigīs
Ablatif prodigō prodigā prodigō prodigīs prodigīs prodigīs

prodigus \Prononciation ?\

  1. Qui gaspille, qui dépense, qui prodigue.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Qui produit en abondance.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  3. Abondant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  4. Ruineux.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  5. Prodigue.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.