prosty

Voir aussi : prostý

Polonais

Étymologie

Du vieux slave простъ, prostu qui donne aussi le tchèque prostý simple »), apparenté à pra-[1].

Adjectif

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif prosty proste prosta
Vocatif
Accusatif prostego prosty prostą
Génitif prostego prostej
Locatif prostym
Datif prostemu
Instrumental prostym prostą
Pluriel Nominatif prości proste
Vocatif
Accusatif prostych
Génitif prostych
Locatif
Datif prostym
Instrumental prostymi

prosty \prɔstɨ\

  1. Droit, vertical.
    • Ten mur nie jest dość prosty: tu skręca na pół metra.
      Ce mur n’est pas droit, il tangue d'un demi-mètre.
  2. Égal, uni, horizontal.
    • Podłoga nie była prosta i śrubokręt wtoczył się pod szafę.
      Le sol n'était pas droit et le tournevis a roulé sous l'armoire.
  3. Simple.
    • Nie pomogę ci w tym zadaniu, jest dla ciebie dość proste.
      Je ne vais pas t’aider dans cet exercice, c'est assez simple pour toi.

Synonymes

  • łatwy simple, facile »)
  • równy droit, égal, plan »)
  • zwykły simple, ordinaire »)

Dérivés

  • prostak simplet, rustre »)
    • prostactwo
  • prostokąt rectangle »)
    • prostokątny rectangulaire »)
  • prostopadły perpendiculaire »)
  • prostota simplicité »)
  • prostować redresser »)
  • uprościć, upraszczać simplifier »)

Prononciation

Références

  1. « prosty », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.