pugnax

Latin

Étymologie

Dérivé de pugno combattre »), avec le suffixe -ax

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif pugnax pugnax pugnax pugnacēs pugnacēs pugnacia
Vocatif pugnax pugnax pugnax pugnacēs pugnacēs pugnacia
Accusatif pugnacem pugnacem pugnax pugnacēs pugnacēs pugnacia
Génitif pugnacis pugnacis pugnacis pugnacium pugnacium pugnacium
Datif pugnacī pugnacī pugnacī pugnacibus pugnacibus pugnacibus
Ablatif pugnacī pugnacī pugnacī pugnacibus pugnacibus pugnacibus

pugnax \Prononciation ?\

  1. Combattif, belliqueux, guerrier, opiniâtre, acharné, pugnace.
    • pugnacissimus quisque  (Tacite, H. 4, 60)
      les plus déterminés.
    • pugnax instare  (Sil. 3, 363)
      ardent à presser (l'ennemi).
    • quum sit ignis aquae pugnax  (Ovide, M. 1, 432)
      bien que le feu soit l'ennemi de l'eau.
    • non est pugnax in vitiis  (Cicéron, Fam. 8, 13, 1)
      il ne persiste pas dans ses défauts. .

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.