puniceus
: Puniceus
Latin
Étymologie
- Variante de phoeniceus → voir Punicus et Poenicus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | puniceus | puniceă | puniceum | puniceī | puniceae | puniceă |
Vocatif | punicee | puniceă | puniceum | puniceī | puniceae | puniceă |
Accusatif | puniceum | puniceăm | puniceum | puniceōs | puniceās | puniceă |
Génitif | puniceī | puniceae | puniceī | puniceōrŭm | puniceārŭm | puniceōrŭm |
Datif | puniceō | puniceae | puniceō | puniceīs | puniceīs | puniceīs |
Ablatif | puniceō | puniceā | puniceō | puniceīs | puniceīs | puniceīs |
puniceus \Prononciation ?\
Références
- « puniceus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « puniceus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.