restans

Français

Forme de nom commun

restans \ʁɛs.tɑ̃\ masculin

  1. Ancien pluriel de restant (on écrit maintenant restants).
    • Nombre des restans aux termes des diverses demi-années.  (Jeremy Bentham, Esquisse d'un ouvrage en faveur des pauvres, 1801, page 23)

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif restāns restāns restāns restāntēs restāntēs restāntia
Vocatif restāns restāns restāns restāntēs restāntēs restāntia
Accusatif restāntem restāntem restāns restāntēs restāntēs restāntia
Génitif restāntis restāntis restāntis restāntium restāntium restāntium
Datif restāntī restāntī restāntī restāntibus restāntibus restāntibus
Ablatif restāntī restāntī restāntī restāntibus restāntibus restāntibus

restans \Prononciation ?\

  1. Participe présent de resto.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.