retractatus

Latin

Étymologie

Déverbal de retracto, dérivé de retractatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif retractatus retractatūs
Vocatif retractatus retractatūs
Accusatif retractatum retractatūs
Génitif retractatūs retractatuum
Datif retractatūi
ou retractatū
retractatibus
Ablatif retractatū retractatibus

retractatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Nouvel examen, recherche.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Retour sur réflexions.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif retractatus retractată retractatum retractatī retractatae retractată
Vocatif retractate retractată retractatum retractatī retractatae retractată
Accusatif retractatum retractatăm retractatum retractatōs retractatās retractată
Génitif retractatī retractatae retractatī retractatōrŭm retractatārŭm retractatōrŭm
Datif retractatō retractatae retractatō retractatīs retractatīs retractatīs
Ablatif retractatō retractatā retractatō retractatīs retractatīs retractatīs

retractatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de retracto.

Références

  1. « retractatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.