riyú
Kotava
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | riyú | riyuyú | riyutú |
2e du sing. | riyul | riyuyul | riyutul |
3e du sing. | riyur | riyuyur | riyutur |
1re du plur. | riyut | riyuyut | riyutut |
2e du plur. | riyuc | riyuyuc | riyutuc |
3e du plur. | riyud | riyuyud | riyutud |
4e du plur. | riyuv | riyuyuv | riyutuv |
voir Conjugaison en kotava |
riyú \riˈju\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « riyú [riˈju] »
Références
- « riyú », dans Kotapedia
- Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.