rzecznik

Polonais

Étymologie

Dérivé de rzeczony, avec le suffixe -ik → voir řečník en tchèque.

Nom commun

rzecznik \ʐɛt͡ʂ.ɲik\ masculin animé (pour une femme, on dit : rzeczniczka)

  1. Orateur, porte-parole.
    • Rzecznik Praw Pacjenta, poza podjęciem działań własnych, może się też zwrócić do Rzecznika Praw Obywatelskich lub Rzecznika Praw Dziecka o podjęcie działań z zakresu ich kompetencji.  (Rzecznik Praw Pacjenta)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

  • rzecznictwo

Prononciation

Voir aussi

  • rzecznik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.