rzeczownik

Polonais

Étymologie

Dérivé de rzeczowy de matière, de chose »), avec le suffixe -nik, calque du latin substantivus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif rzeczownik rzeczowniki
Vocatif rzeczowniku rzeczowniki
Accusatif rzeczownik rzeczowniki
Génitif rzeczownika rzeczowników
Locatif rzeczowniku rzeczownikach
Datif rzeczownikowi rzeczownikom
Instrumental rzeczownikiem rzeczownikami

rzeczownik \ʒɛˈʧ̑ɔvʲɲik\ masculin inanimé

  1. (Grammaire) Nom, substantif.
    • Zazwyczaj rzeczowniki stanowią podmioty zdań, ale mogą być również i dopełnieniami.
      En général, les noms sont les sujets des phrases, mais ils peuvent en être aussi le complément d'objet.

Prononciation

Voir aussi

  • rzeczownik sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.