sandaracinus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | sandaracinus | sandaracină | sandaracinum | sandaracinī | sandaracinae | sandaracină |
Vocatif | sandaracine | sandaracină | sandaracinum | sandaracinī | sandaracinae | sandaracină |
Accusatif | sandaracinum | sandaracinăm | sandaracinum | sandaracinōs | sandaracinās | sandaracină |
Génitif | sandaracinī | sandaracinae | sandaracinī | sandaracinōrŭm | sandaracinārŭm | sandaracinōrŭm |
Datif | sandaracinō | sandaracinae | sandaracinō | sandaracinīs | sandaracinīs | sandaracinīs |
Ablatif | sandaracinō | sandaracinā | sandaracinō | sandaracinīs | sandaracinīs | sandaracinīs |
sandaracinus \Prononciation ?\
- De sandaraque.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « sandaracinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.