scaenicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien σκηνικός, skênikós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | scaenicus | scaenică | scaenicum | scaenicī | scaenicae | scaenică |
Vocatif | scaenice | scaenică | scaenicum | scaenicī | scaenicae | scaenică |
Accusatif | scaenicum | scaenicăm | scaenicum | scaenicōs | scaenicās | scaenică |
Génitif | scaenicī | scaenicae | scaenicī | scaenicōrŭm | scaenicārŭm | scaenicōrŭm |
Datif | scaenicō | scaenicae | scaenicō | scaenicīs | scaenicīs | scaenicīs |
Ablatif | scaenicō | scaenicā | scaenicō | scaenicīs | scaenicīs | scaenicīs |
scaenicus \Prononciation ?\
Variantes
Synonymes
Dérivés
- scaenice
Dérivés dans d’autres langues
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | scaenică | scaenicae |
Vocatif | scaenică | scaenicae |
Accusatif | scaenicăm | scaenicās |
Génitif | scaenicae | scaenicārŭm |
Datif | scaenicae | scaenicīs |
Ablatif | scaenicā | scaenicīs |
scaenicus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « scaenicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « scaenicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.