scaenicus

Latin

Étymologie

Du grec ancien σκηνικός, skênikós.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif scaenicus scaenică scaenicum scaenicī scaenicae scaenică
Vocatif scaenice scaenică scaenicum scaenicī scaenicae scaenică
Accusatif scaenicum scaenicăm scaenicum scaenicōs scaenicās scaenică
Génitif scaenicī scaenicae scaenicī scaenicōrŭm scaenicārŭm scaenicōrŭm
Datif scaenicō scaenicae scaenicō scaenicīs scaenicīs scaenicīs
Ablatif scaenicō scaenicā scaenicō scaenicīs scaenicīs scaenicīs

scaenicus \Prononciation ?\

  1. Scénique, théâtral.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Synonymes

Dérivés

  • scaenice

Dérivés dans d’autres langues

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif scaenică scaenicae
Vocatif scaenică scaenicae
Accusatif scaenicăm scaenicās
Génitif scaenicae scaenicārŭm
Datif scaenicae scaenicīs
Ablatif scaenicā scaenicīs

scaenicus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Théâtre) Acteur de théâtre.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.