sekta
Basque
Étymologie
- Du latin secta.
Dérivés
- sektakeria (« sectarisme »)
Prononciation
- Saint-Sébastien (Espagne) : écouter « sekta [Prononciation ?] »
Voir aussi
- sekta sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque)
Références
Polonais
Étymologie
- Du latin secta.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | sekta | sekty |
Vocatif | sekto | sekty |
Accusatif | sektę | sekty |
Génitif | sekty | sekt |
Locatif | sekcie | sektach |
Datif | sekcie | sektom |
Instrumental | sektą | sektami |
sekta \sɛkta\ féminin
Apparentés étymologiques
- sekciarz (« sectateur »)
Voir aussi
- sekta sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Tchèque
Étymologie
- Du latin secta.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | sekta | sekty |
Génitif | sekty | sekt |
Datif | sektě | sektám |
Accusatif | sektu | sekty |
Vocatif | sekto | sekty |
Locatif | sektě | sektách |
Instrumental | sektou | sektami |
sekta \sɛkta\ féminin
- (Religion) Secte.
I křesťanství začínalo jako sekta.
- Même le christianisme a commencé comme secte.
Apparentés étymologiques
- sektář (« sectateur »)
- sektářský (« sectaire »)
Voir aussi
- sekta sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.