sitúe

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe situar
Subjonctif Présent que (yo) sitúe
que (tú) sitúe
que (vos) sitúe
que (él/ella/usted) sitúe
que (nosotros-as) sitúe
que (vosotros-as) sitúe
que (os) sitúe
(ellos-as/ustedes) sitúe
Imparfait (en -ra) que (yo) sitúe
que (tú) sitúe
que (vos) sitúe
que (él/ella/usted) sitúe
que (nosotros-as) sitúe
que (vosotros-as) sitúe
que (os) sitúe
(ellos-as/ustedes) sitúe
Imparfait (en -se) que (yo) sitúe
que (tú) sitúe
que (vos) sitúe
que (él/ella/usted) sitúe
que (nosotros-as) sitúe
que (vosotros-as) sitúe
que (os) sitúe
(ellos-as/ustedes) sitúe
Futur que (yo) sitúe
que (tú) sitúe
que (vos) sitúe
que (él/ella/usted) sitúe
que (nosotros-as) sitúe
que (vosotros-as) sitúe
que (os) sitúe
(ellos-as/ustedes) sitúe
Impératif Présent (tú) sitúe
(vos) sitúe
(usted) sitúe
(nosotros-as) sitúe
(vosotros-as) sitúe
(os) sitúe
(ustedes) sitúe

sitúe \siˈtu.e\

  1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de situar.
  2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de situar.
  3. Troisième personne du singulier de l’impératif de situar.

Prononciation
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.