skrzypieć
Polonais
Étymologie
Verbe
skrzypieć \skʂɨ.pjɛt͡ɕ\ imperfectif (perfectif : skrzypnąć) (voir la conjugaison)
- Crisser, grincer.
A samochód toczył się niezgrabnie, chrzęścił i skrzypiał, dzwonił i kaszlał.
— (Jerzy Broszkiewicz, Wielka, większa i największa, 1960)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Prononciation
- Będzin (Pologne) : écouter « skrzypieć [Prononciation ?] »
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : skrzypieć. (liste des auteurs et autrices)
- « skrzyp », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.