snadź

Polonais

Étymologie

Faisait snaść, apparenté à snaga force »)[1], au tchèque snad peut-être »).

Adverbe

snadź \Prononciation ?\

  1. Apparemment.
    • Tymczasem powalony przez Arnaka człowiek odzyskał przytomność i snadź groźne o napaści opowiadał historie towarzyszom, bo w obozie powstało podniecenie.  (Arkady Fiedler, Wyspa Robinsona, 1954)
      … et, apparemment, racontait des histoires sur l'attaque à ses compagnons, …

Synonymes

Références

  1. « snadź », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.