sobornó

Voir aussi : soborno

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sobornar
Indicatif Présent (yo) sobornó
(tú) sobornó
(vos) sobornó
(él/ella/usted) sobornó
(nosotros-as) sobornó
(vosotros-as) sobornó
(os) sobornó
(ellos-as/ustedes) sobornó
Imparfait (yo) sobornó
(tú) sobornó
(vos) sobornó
(él/ella/usted) sobornó
(nosotros-as) sobornó
(vosotros-as) sobornó
(os) sobornó
(ellos-as/ustedes) sobornó
Passé simple (yo) sobornó
(tú) sobornó
(vos) sobornó
(él/ella/usted) sobornó
(nosotros-as) sobornó
(vosotros-as) sobornó
(os) sobornó
(ellos-as/ustedes) sobornó
Futur simple (yo) sobornó
(tú) sobornó
(vos) sobornó
(él/ella/usted) sobornó
(nosotros-as) sobornó
(vosotros-as) sobornó
(os) sobornó
(ellos-as/ustedes) sobornó

sobornó \so.βoɾˈno\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de l’indicatif de sobornar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.