solemnitat

Catalan

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Singulier Pluriel
solemnitat
\Prononciation ?\
solemnitats
\Prononciation ?\

solemnitat \Prononciation ?\ féminin

  1. solennité.

Apparentés étymologiques

Prononciation

Occitan

Étymologie

Dérivé de solemne, avec le suffixe -itat.

Nom commun

Singulier Pluriel
solemnitat
\su.len.ni.ˈtat\
solemnitats
\su.len.ni.ˈtat͡s\

solemnitat \su.len.ni.ˈtat\ féminin (graphie normalisée)

  1. solennité.
    • L’afar, aqueste còp, èra reglat individualament emai amb una cèrta solemnitat, coma se fasiá a la glèisa, al secret del confessional !  (Marcèu Esquieu, Dels camins bartassièrs, 2002 [1])
      L’affaire, cette fois, était réglée individuellement et même avec une certaine solennité, comme cela se faisait à l’église, dans le secret du confessional !

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.