sonroja

Voir aussi : sonrojá

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sonrojar
Indicatif Présent (yo) sonroja
(tú) sonroja
(vos) sonroja
(él/ella/usted) sonroja
(nosotros-as) sonroja
(vosotros-as) sonroja
(os) sonroja
(ellos-as/ustedes) sonroja
Imparfait (yo) sonroja
(tú) sonroja
(vos) sonroja
(él/ella/usted) sonroja
(nosotros-as) sonroja
(vosotros-as) sonroja
(os) sonroja
(ellos-as/ustedes) sonroja
Passé simple (yo) sonroja
(tú) sonroja
(vos) sonroja
(él/ella/usted) sonroja
(nosotros-as) sonroja
(vosotros-as) sonroja
(os) sonroja
(ellos-as/ustedes) sonroja
Futur simple (yo) sonroja
(tú) sonroja
(vos) sonroja
(él/ella/usted) sonroja
(nosotros-as) sonroja
(vosotros-as) sonroja
(os) sonroja
(ellos-as/ustedes) sonroja
Impératif Présent (tú) sonroja
(vos) sonroja
(usted) sonroja
(nosotros-as) sonroja
(vosotros-as) sonroja
(os) sonroja
(ustedes) sonroja

sonroja \sonˈro.xa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de sonrojar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de sonrojar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.