specificus
Latin
Étymologie
- Dérivé de species, avec le suffixe -ficus.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | specificus | specifică | specificum | specificī | specificae | specifică |
Vocatif | specifice | specifică | specificum | specificī | specificae | specifică |
Accusatif | specificum | specificăm | specificum | specificōs | specificās | specifică |
Génitif | specificī | specificae | specificī | specificōrŭm | specificārŭm | specificōrŭm |
Datif | specificō | specificae | specificō | specificīs | specificīs | specificīs |
Ablatif | specificō | specificā | specificō | specificīs | specificīs | specificīs |
specificus \Prononciation ?\
- Propre à l'espèce, spécifique, spécial, particulier.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « specificus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.