sputus

Espéranto

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sputi
Conditionnel sputus

sputus \sputus\

  1. Conditionnel de sputi.

Latin

Étymologie

Déverbal de spuo, dérivé de sputum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sputus sputūs
Vocatif sputus sputūs
Accusatif sputum sputūs
Génitif sputūs sputuum
Datif sputūi
ou sputū
sputibus
Ablatif sputū sputibus

sputus \Prononciation ?\ masculin

  1. Crachat.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif sputus spută sputum sputī sputae spută
Vocatif spute spută sputum sputī sputae spută
Accusatif sputum sputăm sputum sputōs sputās spută
Génitif sputī sputae sputī sputōrŭm sputārŭm sputōrŭm
Datif sputō sputae sputō sputīs sputīs sputīs
Ablatif sputō sputā sputō sputīs sputīs sputīs

processus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de spuo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.