stimulatus

Latin

Étymologie

Déverbal de stimulo dérivé de stimulatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif stimulatus stimulatūs
Vocatif stimulatus stimulatūs
Accusatif stimulatum stimulatūs
Génitif stimulatūs stimulatuum
Datif stimulatūi
ou stimulatū
stimulatibus
Ablatif stimulatū stimulatibus

stimulatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Aiguillon, dard.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif stimulatus stimulată stimulatum stimulatī stimulatae stimulată
Vocatif stimulate stimulată stimulatum stimulatī stimulatae stimulată
Accusatif stimulatum stimulatăm stimulatum stimulatōs stimulatās stimulată
Génitif stimulatī stimulatae stimulatī stimulatōrŭm stimulatārŭm stimulatōrŭm
Datif stimulatō stimulatae stimulatō stimulatīs stimulatīs stimulatīs
Ablatif stimulatō stimulatā stimulatō stimulatīs stimulatīs stimulatīs

stimulatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de stimulo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.