strangulatus

Latin

Étymologie

Déverbal de strangulo dérivé de strangulatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif strangulatus strangulatūs
Vocatif strangulatus strangulatūs
Accusatif strangulatum strangulatūs
Génitif strangulatūs strangulatuum
Datif strangulatūi
ou strangulatū
strangulatibus
Ablatif strangulatū strangulatibus

strangulatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Etranglement, rétrécissement.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif strangulatus strangulată strangulatum strangulatī strangulatae strangulată
Vocatif strangulate strangulată strangulatum strangulatī strangulatae strangulată
Accusatif strangulatum strangulatăm strangulatum strangulatōs strangulatās strangulată
Génitif strangulatī strangulatae strangulatī strangulatōrŭm strangulatārŭm strangulatōrŭm
Datif strangulatō strangulatae strangulatō strangulatīs strangulatīs strangulatīs
Ablatif strangulatō strangulatā strangulatō strangulatīs strangulatīs strangulatīs

strangulatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de strangulo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.