structus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | structus | structūs |
Vocatif | structus | structūs |
Accusatif | structum | structūs |
Génitif | structūs | structuum |
Datif | structūi ou structū |
structibus |
Ablatif | structū | structibus |
structus \Prononciation ?\ masculin
- Amoncellement, monceau.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | structus | structă | structum | structī | structae | structă |
Vocatif | structe | structă | structum | structī | structae | structă |
Accusatif | structum | structăm | structum | structōs | structās | structă |
Génitif | structī | structae | structī | structōrŭm | structārŭm | structōrŭm |
Datif | structō | structae | structō | structīs | structīs | structīs |
Ablatif | structō | structā | structō | structīs | structīs | structīs |
structus \Prononciation ?\
- Participe passé de struo.
Références
- « structus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.