substratus
Latin
Étymologie
- Déverbal de substerno, dérivé de substratum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | substratus | substratūs |
Vocatif | substratus | substratūs |
Accusatif | substratum | substratūs |
Génitif | substratūs | substratuum |
Datif | substratūi ou substratū |
substratibus |
Ablatif | substratū | substratibus |
substratus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | substratus | substrată | substratum | substratī | substratae | substrată |
Vocatif | substrate | substrată | substratum | substratī | substratae | substrată |
Accusatif | substratum | substratăm | substratum | substratōs | substratās | substrată |
Génitif | substratī | substratae | substratī | substratōrŭm | substratārŭm | substratōrŭm |
Datif | substratō | substratae | substratō | substratīs | substratīs | substratīs |
Ablatif | substratō | substratā | substratō | substratīs | substratīs | substratīs |
substratus \Prononciation ?\
- Participe passé de substerno.
Références
- « substratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.