summatus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | summatus | summatūs |
Vocatif | summatus | summatūs |
Accusatif | summatum | summatūs |
Génitif | summatūs | summatuum |
Datif | summatūi ou summatū |
summatibus |
Ablatif | summatū | summatibus |
summatus \Prononciation ?\ masculin
- Souveraineté.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | summatus | summată | summatum | summatī | summatae | summată |
Vocatif | summate | summată | summatum | summatī | summatae | summată |
Accusatif | summatum | summatăm | summatum | summatōs | summatās | summată |
Génitif | summatī | summatae | summatī | summatōrŭm | summatārŭm | summatōrŭm |
Datif | summatō | summatae | summatō | summatīs | summatīs | summatīs |
Ablatif | summatō | summatā | summatō | summatīs | summatīs | summatīs |
summatus \Prononciation ?\
- Participe passé de summo.
Références
- « summatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.