summatus

Latin

Étymologie

Déverbal de summo, dérivé de summatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif summatus summatūs
Vocatif summatus summatūs
Accusatif summatum summatūs
Génitif summatūs summatuum
Datif summatūi
ou summatū
summatibus
Ablatif summatū summatibus

summatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Souveraineté.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif summatus summată summatum summatī summatae summată
Vocatif summate summată summatum summatī summatae summată
Accusatif summatum summatăm summatum summatōs summatās summată
Génitif summatī summatae summatī summatōrŭm summatārŭm summatōrŭm
Datif summatō summatae summatō summatīs summatīs summatīs
Ablatif summatō summatā summatō summatīs summatīs summatīs

summatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de summo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.