sustantivaba

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivaba
(tú) sustantivaba
(vos) sustantivaba
(él/ella/usted) sustantivaba
(nosotros-as) sustantivaba
(vosotros-as) sustantivaba
(os) sustantivaba
(ellos-as/ustedes) sustantivaba
Imparfait (yo) sustantivaba
(tú) sustantivaba
(vos) sustantivaba
(él/ella/usted) sustantivaba
(nosotros-as) sustantivaba
(vosotros-as) sustantivaba
(os) sustantivaba
(ellos-as/ustedes) sustantivaba
Passé simple (yo) sustantivaba
(tú) sustantivaba
(vos) sustantivaba
(él/ella/usted) sustantivaba
(nosotros-as) sustantivaba
(vosotros-as) sustantivaba
(os) sustantivaba
(ellos-as/ustedes) sustantivaba
Futur simple (yo) sustantivaba
(tú) sustantivaba
(vos) sustantivaba
(él/ella/usted) sustantivaba
(nosotros-as) sustantivaba
(vosotros-as) sustantivaba
(os) sustantivaba
(ellos-as/ustedes) sustantivaba

sustantivaba \sus.tan.tiˈβa.βa\

  1. Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de sustantivar.
  2. Troisième personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.