sustantivamos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos
Imparfait (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos
Passé simple (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos
Futur simple (yo) sustantivamos
(tú) sustantivamos
(vos) sustantivamos
(él/ella/usted) sustantivamos
(nosotros-as) sustantivamos
(vosotros-as) sustantivamos
(os) sustantivamos
(ellos-as/ustedes) sustantivamos

sustantivamos \sus.tan.tiˈβa.mos\

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de sustantivar.
  2. Première personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.