sustantivaréis

Voir aussi : sustantivareis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivaréis
(tú) sustantivaréis
(vos) sustantivaréis
(él/ella/usted) sustantivaréis
(nosotros-as) sustantivaréis
(vosotros-as) sustantivaréis
(os) sustantivaréis
(ellos-as/ustedes) sustantivaréis
Imparfait (yo) sustantivaréis
(tú) sustantivaréis
(vos) sustantivaréis
(él/ella/usted) sustantivaréis
(nosotros-as) sustantivaréis
(vosotros-as) sustantivaréis
(os) sustantivaréis
(ellos-as/ustedes) sustantivaréis
Passé simple (yo) sustantivaréis
(tú) sustantivaréis
(vos) sustantivaréis
(él/ella/usted) sustantivaréis
(nosotros-as) sustantivaréis
(vosotros-as) sustantivaréis
(os) sustantivaréis
(ellos-as/ustedes) sustantivaréis
Futur simple (yo) sustantivaréis
(tú) sustantivaréis
(vos) sustantivaréis
(él/ella/usted) sustantivaréis
(nosotros-as) sustantivaréis
(vosotros-as) sustantivaréis
(os) sustantivaréis
(ellos-as/ustedes) sustantivaréis

sustantivaréis \sus.tan.ti.βaˈɾeis\

  1. Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.