synoniem

Néerlandais

Étymologie

(1800) Du français synonyme [1].

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom synoniem synoniemen
Diminutif synoniempje synoniempjes

synoniem \Prononciation ?\ neutre

  1. (Linguistique) Synonyme.
    • Men kan dus van den Panter en den Luipaard spreken, en dan aan deze woorden de beteekenis hechten, die de jagers er aan geven, of de beide namen als synoniem beschouwen, en al de bedoelde dieren Panter of Luipaard noemen.  (Alfred Edmund Brehm, Het Leven der Dieren, trad. S. P. Huizinga, partie 1, chapitre 4, 1920)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • (Sens figuré) De vroegere (romantische) kunstopvatting ontwikkelde zich in een tijdperk waarin kunst en bedoeling synoniem waren.  (Theo van Doesburg, « De taak der nieuwe architectuur », dans Bouwkudig Weekblad, année 42, n°2, 8 janvier 1921, pages 8-10)

Synonymes

  • evenwoord

Antonymes

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Sources

  1. « synoniem » dans Nicoline van der Sijs, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, dbnl.org, Amsterdam, Anvers, 2002, ISBN 978-902042045-6
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.