sztylet

Polonais

Étymologie

De l’italien stiletto dague »)[1].

Nom commun

sztylet \ʃtɨlɛt\ masculin inanimé

  1. (Armement) Dague.
    • Wyciągnął z pochwy szablę swą i koniec jej twardo zanurzył w głębokość rany zadanej sztyletem.  (Stefan Żeromski, Popioły)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Prononciation

Voir aussi

  • sztylet sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

  1. « sztylet », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.