temperatus

Latin

Étymologie

Déverbal de tempero, dérivé de temperatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif temperatus temperatūs
Vocatif temperatus temperatūs
Accusatif temperatum temperatūs
Génitif temperatūs temperatuum
Datif temperatūi
ou temperatū
temperatibus
Ablatif temperatū temperatibus

temperatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Fait de s'abstenir.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif temperatus temperată temperatum temperatī temperatae temperată
Vocatif temperate temperată temperatum temperatī temperatae temperată
Accusatif temperatum temperatăm temperatum temperatōs temperatās temperată
Génitif temperatī temperatae temperatī temperatōrŭm temperatārŭm temperatōrŭm
Datif temperatō temperatae temperatō temperatīs temperatīs temperatīs
Ablatif temperatō temperatā temperatō temperatīs temperatīs temperatīs

temperatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de tempero.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.