trituras

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe triturer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu trituras
Futur simple

trituras \tʁi.ty.ʁa\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe triturer.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe triturar
Indicatif Présent (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras
Imparfait (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras
Passé simple (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras
Futur simple (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras

trituras \tɾiˈtu.ɾas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de triturar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe triturar
Indicatif Présent
tu trituras
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

trituras \tɾi.ˈtu.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \tɾi.ˈtu.ɾəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de triturar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.