urbář

Voir aussi : Urbar, urbar

Tchèque

Étymologie

Du vieux haut allemand urbar.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif urbář urbáře
Génitif urbáře urbářů
Datif urbáři urbářům
Accusatif urbář urbáře
Vocatif urbáři urbáře
Locatif urbáři urbářích
Instrumental urbářem urbáři

urbář \ʊrbaːr̝̊\ masculin inanimé

  1. Urbaire.
    • Urbáře vznikaly z iniciativy majitelů panství a statků pro evidenci platů a dávek, které jim plynuly z poddanských usedlostí.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Voir aussi

  • urbář sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.