venaticus

Latin

Étymologie

Dérivé de venatus, avec le suffixe -icus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif venaticus venatică venaticum venaticī venaticae venatică
Vocatif venatice venatică venaticum venaticī venaticae venatică
Accusatif venaticum venaticăm venaticum venaticōs venaticās venatică
Génitif venaticī venaticae venaticī venaticōrŭm venaticārŭm venaticōrŭm
Datif venaticō venaticae venaticō venaticīs venaticīs venaticīs
Ablatif venaticō venaticā venaticō venaticīs venaticīs venaticīs

venaticus \u̯eːˈnaː.ti.kus\

  1. De chasse.
    • Canes venatici, chiens de chasse.

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.