verachten

Allemand

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verachte
2e du sing. du verachtest
3e du sing. er verachtet
Prétérit 1re du sing. ich verachtete
Subjonctif II 1re du sing. ich verachtete
Impératif 2e du sing. verachte!
2e du plur. verachtet!
Participe passé verachtet
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verachten \fɛɐ̯ˈaχ.tən\ (voir la conjugaison)

  1. Dédaigner, mépriser.

Dérivés

Prononciation

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

verachten \vərˈɑx.tə(n)\

  1. Dédaigner, mépriser.

Synonymes

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,4 % des Flamands,
  • 98,4 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.