verschijnen

Néerlandais

Étymologie

Dérivé par préfixation de schijnen.

Verbe

Présent Prétérit
ik verschijn verscheen
jij verschijnt
hij, zij, het verschijnt
wij verschijnen verschenen
jullie verschijnen
zij verschijnen
u verschijnt verscheen
Auxiliaire Participe présent Participe passé
zijn verschijnend verschenen

verschijnen \vər.ˈsχɛɪ̭.nə(n)\ intransitif (ergatif)

  1. Apparaître, paraître, se montrer.
  2. Surgir, se présenter, faire son apparition.
  3. (Édition) Paraître, sortir.
  4. (Droit) Comparaître.
    • Voor de rechter verschijnen.
      Comparaître devant le juge.
    • Voor het gerecht verschijnen.
      Comparaître en justice.
  5. Échoir.
    • Morgen verschijnt de betaaldag.
      Demain échoit / échet la date de payement.

Synonymes

apparaître
  • zichtbaar worden
  • te voorschijn komen
  • ontstaan
surgir
paraître
comparaître
échoir

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.