veteratorius

Latin

Étymologie

Dérivé de veterator, avec le suffixe -ius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif veteratorius veteratoriă veteratorium veteratoriī veteratoriae veteratoriă
Vocatif veteratorie veteratoriă veteratorium veteratoriī veteratoriae veteratoriă
Accusatif veteratorium veteratoriăm veteratorium veteratoriōs veteratoriās veteratoriă
Génitif veteratoriī veteratoriae veteratoriī veteratoriōrŭm veteratoriārŭm veteratoriōrŭm
Datif veteratoriō veteratoriae veteratoriō veteratoriīs veteratoriīs veteratoriīs
Ablatif veteratoriō veteratoriā veteratoriō veteratoriīs veteratoriīs veteratoriīs

veteratorius \Prononciation ?\

  1. Habile, de vieux routier.
    • nihil ab isto tectum, nihil veteratorium exspectaveritis: omnia aperta, omnia perspicua reperientur  (Cic. Verr. 2, 1, 54)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.