vinculás

Voir aussi : vinculas

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe vincular
Indicatif Présent (yo) vinculás
(tú) vinculás
(vos) vinculás
(él/ella/usted) vinculás
(nosotros-as) vinculás
(vosotros-as) vinculás
(os) vinculás
(ellos-as/ustedes) vinculás
Imparfait (yo) vinculás
(tú) vinculás
(vos) vinculás
(él/ella/usted) vinculás
(nosotros-as) vinculás
(vosotros-as) vinculás
(os) vinculás
(ellos-as/ustedes) vinculás
Passé simple (yo) vinculás
(tú) vinculás
(vos) vinculás
(él/ella/usted) vinculás
(nosotros-as) vinculás
(vosotros-as) vinculás
(os) vinculás
(ellos-as/ustedes) vinculás
Futur simple (yo) vinculás
(tú) vinculás
(vos) vinculás
(él/ella/usted) vinculás
(nosotros-as) vinculás
(vosotros-as) vinculás
(os) vinculás
(ellos-as/ustedes) vinculás

vinculás \biŋ.kuˈlas\

  1. Deuxième personne du singulier (vos) du présent de l’indicatif de vincular.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.