volutatus

Latin

Étymologie

Déverbal de voluto, dérivé de volutatum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif volutatus volutatūs
Vocatif volutatus volutatūs
Accusatif volutatum volutatūs
Génitif volutatūs volutatuum
Datif volutatūi
ou volutatū
volutatibus
Ablatif volutatū volutatibus

volutatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Tourbillon.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif volutatus volutată volutatum volutatī volutatae volutată
Vocatif volutate volutată volutatum volutatī volutatae volutată
Accusatif volutatum volutatăm volutatum volutatōs volutatās volutată
Génitif volutatī volutatae volutatī volutatōrŭm volutatārŭm volutatōrŭm
Datif volutatō volutatae volutatō volutatīs volutatīs volutatīs
Ablatif volutatō volutatā volutatō volutatīs volutatīs volutatīs

volutatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de voluto.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.