wyprawa

Polonais

Étymologie

Déverbal de wyprawić, apparenté au tchèque výprava.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif wyprawa wyprawy
Vocatif wyprawo wyprawy
Accusatif wyprawę wyprawy
Génitif wyprawy wypraw
Locatif wyprawie wyprawach
Datif wyprawie wyprawom
Instrumental wyprawą wyprawami

wyprawa \vɨˈprava\ féminin

  1. Expédition.
    • Dokąd mnie rząd francuski wysłał razem z wyprawą, jako nadetatowego profesora paryskiego Muzeum Historji Naturalnej.  (Jules Verne, Vingt mille lieues sous les mers)
      En ma qualité de professeur-suppléant au Muséum d’histoire naturelle de Paris, le gouvernement français m’avait joint à cette expédition.

Synonymes

  • ekspedycja

Dérivés

  • wyprawka

Prononciation

Voir aussi

  • wyprawa sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.