zarzut

Polonais

Étymologie

Déverbal de zarzucić, dérivé de rzucić, avec le préfixe za-

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif zarzut zarzuty
Vocatif zarzucie zarzuty
Accusatif zarzut zarzuty
Génitif zarzutu zarzutów
Locatif zarzucie zarzutach
Datif zarzutowi zarzutom
Instrumental zarzutem zarzutami

zarzut \zaʒut\ masculin inanimé

  1. Reproche, objection
    • Oskarżonemu postawiono wiele zarzutów.
      L'accusé érige de nombreuses objections.
    • Bez zarzutu, sans reproche.
    • Praca silnika jest bez zarzutu.
      Le fonctionnement du moteur est impeccable.

Prononciation

  • Pologne (Varsovie) : écouter « zarzut [zaʒut] »

Voir aussi

  • zarzut sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.