hjit

Frysk

Eigenskipswurd

  • hjit û (teffens bywurdlike bepaling, bûging hjitte) 1879 1945 1980 2015
  • meartrime hjitter
  • measttrime hjitst
  • partityf hjits
  1. tige waarm.

Besibbe wurden

  • Synonimen: hyt.
  • Oflaat: fjoerhjit, gleonhjit.
  • Besibbe: waarm, kâld.

Tiidwurd

  • hjit 1879 1945 1980 2015
  1. earste persoan iental notiid fan hjitte.
  2. tredde persoan iental notiid fan hjitte.
  3. ôfslutend mulwurd fan hjitte.
    • Ik bin hjit en meld my hjir.
    • Sûnt de tiid dat de stêd fallyt sloech hat dy ""Earem Dokkum" hjit.
  4. hjittende foarm fan hjitte.

Besibbe wurden

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.