nominatyf

Frysk

Haadwurd

  1. nammefal dy't it ûnderwerp oantsjut.

Komôf

Oersettings

1:
    • Arabysk: حَالةُ الرَّفْع‎‎ (ar)
    • Dútsk: Nominativ (de)
    • Fêreusk: hvørfall (fo)
    • Finsk: nominatiivi (fi), nominatiivi sijamuoto (fi)
    • Fjetnameesk: danh sách (vi)
    • Frânsk: nominatif (fr)
    • Gryksk: ὀνομαστική (el)
    • Hebriuwsk: נושא‎‎ (he)
    • Ido: nominativo (io)
    • Yslânsk: nefnifall (is)
    • Katalaansk: cas nominatiu (ca)
    • Latynsk: casus nominativus (la)
    • Nederlânsk: eerste naamval (nl), nominatief (nl)
    • Poalsk: mianownik (pl)
    • Russysk: именительный падеж (ru)
    • Sloveensk: imenovalnik (sl)
    • Slowaaksk: prvý pád (sk), nominatív (sk)
    • Spaansk: caso nominativo (es)

    Besibbe wurden

    1:

    Eigenskipswurd

    • nominatyf û (teffens bywurdlike bepaling, bûging nominative) 1980 2015
    1. it ûnderwerp oantsjuttend.

    Oersettings

    1:
      • Arabysk: مَرْفُوع‎‎ (ar)
      • Dútsk: Nominativ (de)
      • Fêreusk: hvørfals (fo)
      • Finsk: nimitetty (fi)
      • Fjetnameesk: danh sách (vi)
      • Frânsk: nominatif (fr)
      • Gryksk: ονομαστική (el)
      • Ido: nominativo (io)
      • Yslânsk: nefnifalls- (is)
      • Italjaansk: nominativo (it)
      • Katalaansk: nominatiu (ca)
      • Latynsk: nominativus (la)
      • Nederlânsk: nominatief (nl), nominatieve (nl)
      • Poalsk: mianujący (pl)
      • Russysk: именительный (ru)
      • Spaansk: nominativo (es)
      • Sweedsk: nominativ (sv)
      This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.