rein

Frysk

Haadwurd

  • rein g (meartal reinen, ferlytsingswurd reintsje) 1980 2015
  1. wetter dat út 'e wolken falt.

Oersettings

Sjoch ek

  • Wikipedy-side - rein.

Ingelsk

Haadwurd

  1. leie - rime as koarde om in ryddier as lêstdier mei stjoere te kinnen.

Tiidwurd

  1. stjoere.
  • rein in
  1. tebeksette.

Nederlânsk

Eigenskipswurd

  • rein (meartrime reiner, measttrime reinst)
  1. skjin - fan smetten frij.

Bûging

Alle bûgings fan rein
grûntrime meartrime measttrime
predikatyf/bywurdlik reinreinerhet reinst
het reinste
ûnbeskaat m./f. ink. reinereinerereinste
û. ink. reinreinerreinste
meartal reinereinerereinste
beskaat reinereinerereinste
partityf reinsreiners
  • Net bûgd: rein.
  • Bûgd: reine.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.