beken

Uitspraak

(heteroniem)

• [A] Geluid:  bekén    (hulp, bestand)
  • IPA: / bəˈkɛn / (2 lettergrepen)
• [B] Geluid:  béken    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈbekə(n / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• be·ken

Woordherkomst en -opbouw

• [A] ww  bekennen ww  zonder de uitgang -en
• [B] zn  beek zn  met de uitgang -en

Werkwoord

[A] bekén

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekennen
   

   • Ik beken. 

2. gebiedende wijs van bekennen
   

   • Beken! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bekennen
   

   • Beken je? 

Zelfstandig naamwoord

[B] de beken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord beek

Gangbaarheid

• Het woord beken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Werkwoord

beken

1. bekennen

   «Beken maar jy is die skuldige!»

   Beken maar dat jij de schuldige bent!

Woordherkomst en -opbouw

• Het is een van de Indonesische woorden van Nederlandse oorsprong.

Bijvoeglijk naamwoord

beken

1. bekend
2. beroemd